a Alfonso Rodríguez, poeta
Que ten que ver
o deserto do ardente México
e unha carballeira da Galiza
baixo o peso da néboa
que ten que ver a soidade
coa soidade
os grans de area
coas follas dos castiñeiros
ten que ver
segundo os ollos de quen mira
de quen aprisiona os soños no infinito
e se atopa co deserto ou o bosque
e intimidado e acovardado
pregúntase que fai naqueles lares
onde os berros non se oen
e non hai ecos que os devolvan